trots

Oh wat zijn we trots op ons hondje. Hij doet het echt hartstikke goed. Hij poept als hij wordt uitgelaten, plast buiten in de ren en dus (meestal) niet in huis en gaat al zitten als het riempje om moet. Natuurlijk is dat allemaal nog niet bevestigd, maar toch vinden we hem reuze knap.

Vanochtend vond meneertje het uitlaten een spelletje. Hij probeerde steeds de lijn in zijn bek te nemen en er dan aan te trekken.

halsbandje om

Eenmaal buiten ging het beter. Er liggen immers overal blaadjes en takjes en die zijn nog leuker om vast te pakken. De terugweg is nog erg moeilijk. Raffa kent de weg naar huis en wil graag rennen. Dat gaat niet aan een kort lijntje. Hondje en baasje allebei gefrustreerd. Ik heb hem maar op gepakt en op de arm teruggebracht.

Elke dag gaan we even naar het bos. Dan is Raffa in zijn element. Hij durft al een beetje verder weg te gaan. Dan draaien we om en lopen de andere kant uit. Zo leren we hem om ons goed in de gaten te houden. Vandaag is hij in zijn speurtochtje van een taludje afgerold.

stoere woef

En na alle avonturen is er steeds veel tijd om te slapen. Het liefst in de buurt van de baasjes.

ik ben moe

in diepe rust

samen met mijn knuffels

Vanavond zijn Nonki en Miko op bezoek geweest. Raffa vindt hen nog erg spannend. Veilig in zijn ren met de twee volwassen honden aan de andere kant van het gaas, ging het echter prima. We moeten het rustig opbouwen.

Even mocht hij los in de grote tuin. We konden nog net voorkomen dat hij in de vijver tuimelde. Het is echt een jonge onderzoeker! Voorlopig is de ren zijn veilige speelterrein.