update

Het bloggen is er de laatste tijd een beetje bij ingeschoten. Toch heeft Raffa genoeg beleefd. In dit blogje een kleine update.

Raffa is vast gefokt als zeehond. Hij is vreselijk fanatiek in het water. Soms iets te fanatiek. Op de training liep hij los volgend een achtje toen hij uit zijn ooghoek een dummy in het water zag vallen en het commando apport hoorde. Hij vergat zijn achtje, rende naar het water en zwom naar de dummy. Funs, voor wie het apport bedoeld was, was daar niet van gediend. Hij stortte zich boven op Raffa die daardoor kopje onder ging. Proestend kwam onze zeehond weer boven. Hij was totaal niet onder de indruk van deze ervaring.

Een paar dagen later wandelden we met Erik en Yvonne en Raffa's vriendinnen Sela en Bora in Maasbree. Natuurlijk belandden de honden ook hier in het water. Raffa had niet veel geleerd van zijn escapade met Funs. Nu probeerde hij de dummy onder de neus van Sela weg te kapen. Die was gelukkig wat toleranter tegen onze boef.




wandelen aan slap lijntje

drie waterratten

kijk ons eens mooi zitten

Met hemelvaart stonden we op boerderijcamping 't Rouweelse veld in Sevenum. Een paradijs voor Raffa. Hij lag aan de pin naar de akkers vol fazanten en konijnen te turen. Ook de Dexter minikoeien hadden zijn aandacht.

lekker attent

knuffelen

mijn domein

Op 9 mei werd Raffa één jaar! We liepen een geocache. Het gebied was niet geschikt om hem los te laten rennen maar meneer liep zes kilometer braaf aan de lijn. Terwijl wij een moeilijke puzzel oplosten, lag Raffa rustig te wachten. Plots ging zijn koppie omhoog. Twintig meter verderop stak een fazanthaan het pad over. 's Avonds lekker getraind bij Discendo waar Raffa met een kraai aan het werk mocht. Eén jaar oud, en wat doet ons manneke het goed!

ik mag niet inspringen

over water om de dummy te halen

instructie van Erik

vieze kraai

Na Sevenum nog een paar dagen met de T@B naar Tholen. Zeemeeuwen blijven toch geweldig om achteraan te rennen.

poseren op de dijk

Helaas kwam onze minivakantie hier tot een onfortuinlijk einde. Ik wilde voor het ontbijt nog even met Raffa wandelen. Op het houten bruggetje van de camping gleed ik uit. Ik liet Raffa los maar door de snerpende gil die ik slaakte, kwam hij direct naar me toe en begon mijn gezicht te likken. Hij was heel onderdanig en was duidelijk in de veronderstelling dat hij iets fout had gedaan. Ik was niet in staat hem gerust te stellen.

Nu drentelt ie om mij heen als ik met mijn gebroken been op mijn krukken door de kamer strompel. Hij snapt er niets van dat hij me niet voor de voeten mag lopen. Ook de rolstoel vindt hij maar vreemd.

wat doet het vrouwtje raar