altijd-erbij-hondje

Vijf jaar geleden hebben we de as van Geert's vader uitgestrooid in de duinen van Zoutelande. We hebben er een traditie van gemaakt om 26 januari met de familie terug te gaan naar die plek. Raffa ging uiteraard ook mee.

Er lag een verse laag sneeuw op het strand. Het leek wel een maanlandschap. Heel bizar maar prachtig!

 

buitenaards landschap

 

In de duinen was de sneeuw op sommige plekken hoog opgewaaid. Raffa stuiterde onvermoeibaar rond. Af en toe verdween hij tot aan zijn buik in de sneeuw.

 

leuk die sneeuw



maar wel een beetje diep

lekker graven





Om raffa weg te houden uit het koude zeewater, speelden we met de happy dummy. Zo'n dummy is leuk maar natuurlijk minder aantrekkelijk dan een zeemeeuw. En dus haalde ons woefje natuurlijk toch natte poten.

 

mijn balletje is best leuk



maar vogels zijn toch interessanter

 

We hebben de dag afgesloten met een gezellig etentje bij Hoom in Aalst. Ons hondje heeft keurig onder de tafel gelegen en geen kick gegeven. Het is ook al echt een altijd-erbij-hondje geworden.