woensdag 13 februari 2013

flink schrikken

Maandagnacht hoorde Geert Raffa piepen en blaffen. Dat doet hij nooit en dus nam Geert polshoogte. Hij kwam net te laat. Raffa was aan de dunne en had het niet kunnen ophouden. Arm hondje! We zochten de oorzaak in de ijsbrokken die Raffa uit de vijver viste en opat.

Gisteren was zijn ontlasting nog steeds niet normaal. Raffa leek zich verder wel fit te voelen. Caroline schreef een pasta voor om zijn darmen tot rust te brengen. 's Avonds kauwde hij gewoon weer een heel bot weg. Niets aan de hand dus.

Vanochtend vroeg was er paniek in de tent. Raffa kon niet opstaan, Het was heel akelig, het leek wel of zijn achterhand verlamd was. Toen we hem probeerden op te tillen, jankte hij van de pijn. Hij lag op de grond te trillen. We hebben meteen Caroline gebeld. Wat is het dan toch fijn dat zij in dit soort gevallen meteen voor ons klaarstaat. Om 06.30 uur waren we al op de praktijk.

Gelukkig was meteen duidelijk dat Raffa niet verlamd was. Hij kon staan maar deed dat niet van harte. Hij had een volle blaas en die werd met een katheter leeg gemaakt. Het was echt een hoopje ellende. Temperatuur en hartslag waren in orde. Hij reageerde pijnlijk op het strekken van zijn achterpoten. De röntgenfoto's zagen er goed uit. Heupen netjes in de kom en geen beschadigingen aan de wervels. Wel was te zien dat hij veel gas in de darmen had maar of dit te maken had met de pijn? Raffa kreeg een pijnstiller en we namen hem mee naar huis.

In de loop van de dag ging het wat beter. Raffa heeft duidelijk pijn bij het gaan liggen en bij het opstaan. Is hij eenmaal in beweging dan loopt hij heel aardig. De pijnstiller werk blijkbaar goed. Hij plast weer zelf en poept nog steeds te dun. Er is inmiddels urine- en bloedonderzoek gedaan. Alle bloedwaarden zijn goed, alleen het aantal witte bloedcellen wijst op een ontsteking. Dat past bij de diaree. De urine is ook in orde op wat 'zand' na. Dat zand heeft niets te maken met Raffa's klachten maar hij krijgt er wel een antibioticakuur voor. De diagnose is dat ons manneke beide heupen heeft overstrekt. Wat zou hij 's nachts in hemelsnaam uitspoken in zijn gangetje? Al met al lijkt het gelukkig mee te vallen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten