veren

Het leek wel of Raffa vanochtend al wist dat we naar de training zouden gaan. Hij was heel hyper. Tijdens de training bleef hij desondanks goed bij de les. De meeste basisoefeningen zitten er goed in. Het volgen blijft moeilijk. Raffa heeft soms meer aandacht voor de lekkere geurtjes op de grond dan voor Geert. Edwin maakte de oefeningen wat moeilijker door ze met elkaar te combineren. Zitten, blijven, voorkomen, volgen en apporteren allemaal in één oefening. Raffa deed het moeiteloos. Wat een knap hondje toch!

Aan het eind van de training had Edwin een verrassing in petto. De hondjes mochten één voor één een fazantendummy zoeken en apporteren. Raffa stond achter de struiken te trappelen van ongeduld. Toen hij eindelijk aan de beurt was, wist hij niet goed wat er van hem verwacht werd. Hij keek wat hulpeloos naar de baas. Edwin lokte hem richting de dummy. Toen Raffa het ding met de lange veren in de smiezen kreeg, rende hij er op af en pakte zonder aarzelen vast. We hadden verwacht dat hij zijn prooi niet zou willen afstaan maar veren zijn blijkbaar minder onweerstaanbaar dan vachtjes. Raffa bracht de nepfazant keurig naar Geert.

's Middags had Raffa nog volop energie en dus nam Geert hem mee naar De Pan. De auto stond geparkeerd langs de Sterkselse Aa. Aan het eind van de wandeling zag Raffa een klokhuis in het water drijven. De appel lag net te ver uit de kant om er bij te kunnen. Onze zeehond schoof het water in, pakte het klokhuis en klom weer op de oever. Daar at hij zijn appeltje met smaak op!

Wordt hij dan nooit moe? Jawel hoor, na een dag ronddollen keerde de rust eindelijk weer.

welterusten